فضل اله میر دریکوند - دانشیار، گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
فاطمه رضایی - استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
سجاد بابامرادی - کارشناس ارشد روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
امیر کرمی - دانشجوی دکتری روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران

هدف پژوهش بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر سازگاری تحصیلی دانشآموزان پسر سال دوم دوره متوسطه دوم رومشکان بود. این پژوهش، از حیث هدف کاربردی براساس شیوه اجرا، از نوع نیمه تجربی که از طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه شاهد استفاده شده است. جامعه پژوهش دانش آموزان پسر سال دوم مقطع متوسطه دوم شهرستان رومشکان در سال تحصیلی 95 1394 بودند که تعداد 30 نفر 15 نفر گروه آزمایش 15 نفر گروه کنترل با استفاده از روش تصادفی منظم به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. در پژوهش حاضر از پرسشنامه سازگاری تحصیلی AISS استفاده شد. جهت رعایت ملاحظات اخلاقی، به گروه نمونه اطمینان داده شد که اطلاعات آنان محرمانه باقی خواهد ماند، همچنین قبل از ارایه پرسشنامه ها، با بیان توضیحات روشن، اطلاعات مربوط به پژوهش به اطلاع دانش آموزان رسید پژوهشگر به آزمودنی ها اعلام کرد که میتوانند در هر زمان که مایل باشند از شرکت در تحقیق انصراف دهند. برای تجزیه تحلیل داده ها از شاخص های توصیفی روش تجزیه تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش مهارت های زندگی بصورت معناداری میزان سازگاری تحصیلی دانش آموزان را افزایش داد F=41/51 .P<0/01 همچنین تجزیه تحلیل کواریانس چندمتغیری نشان داد که این آموزش بر ابعاد عاطفی F=13/89 .P<0/01 آموزشی F=17/22.p<0/01 سازگاری تحصیلی موثر بود، اما بر بعد اجتماعی تاثیر معناداری نداشت F=3/23 .p<0/08

مهارت های زندگی، سازگاری تحصیلی، دانشآموزان