سمیه الهی

شبکه های حسگر بی سیم در کنار مزایای زیاد، با چالش های متعددی هم مواجه می شوند که منجربه تحقیقات بیشماری برروی این چالش ها شده اند. یکی از مهمترین این چالش ها محدودیت انرژی است؛ گره های حسگر به عنوان ابزارات میکروالکترونیک، با منابع محدود انرژی هستند. یک شبکه حسگر بی سیم متشکل از تعداد زیادی گره های حسگر است که در یک محیط به طور گسترده پخش شده به جمع آوری اطلاعات از محیط میپردازند. مسیله مسیریابی در شبکه های حسگر بی سیم از جمله مهمترین مسایلی است که کارکرد بهینه یک شبکه حسگر را تضمین میکند. به دلیل محدویت میزان انرژی هر گره در یک شبکه حسگر، مسیریابی باید طوری صورت بگیرد که در مجموع طول عمر کلی شبکه بیشینه شود.با توجه به اینکه بیشترین مصرف انرژی در مرحله ارسال داده ها صورت می گیرد، لذا نحوه مسیریابی از اهمیت خاصی برخوردار خواهد بود. در این پایان نامه یک الگوریتم مسیریابی ارایه شد که نسبت به الگوریتم های قبلی سریعتر بوده دقت بهتری دارد. برای محاسبه توان گذردهی پروتکل پیشنهادی، در بخش مربوط به گره حسگر، یک شمارنده تنظیم شده است که به تعداد 100 بار، 256 بیت را با نرخ داده 19200 بیت بر ثانیه ارسال میکند. سپس تعداد بیت های دریافتی در گره مرکزی اطلاعات مشاهده می شود. نتایج شبیه سازی نشان می دهد توان عملیاتی ارایه شده با استفاده از الگوی پیشنهادی دارای بهینگی نسبت به روش های قبلی می باشد. گره هایی که با پروتکل IEEE802. 15. 04 در شبکه فعالیت می نمایند، بدلیل فعال بودن دایمی گره ها گوش دادن اضافی در زمانی که کانال بیکار است، انرژی بسیار زیادی را هدر می دهند. با توجه به زیر ساخت پروتکل پیشنهادی که در اسلات های زمانی مشخص به گره ها دسترسی به کانال می دهد، انرژی مصرفی پروتکل پیشنهادی نسبت به پروتکل های قبلی تا 50 درصد بهتر شده است.

شبکه حسگر بیسیم، مسیریابی، مصرف انرژی، بهینه سازی