شعیب کاسه گرمحمدی - دانشجوی دکتری، گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت، رشت، ایران
حمزه غلامعلی زاده - استادیار، دانشکده هنرومعماری دانشگاه گیلان

محله شیرود از دهه 50 در طول سالهای انقلاب، به دلیل رشد مهاجرت به شیرود دچار ساخت سازهای پراکنده رشد جمعیتی شده است. این محله متاسفانه در حال از دست دادن ساکنین بومی می باشد به دلیل فرسودگی متناسب نبودن کالبد باعث کاهش تعلق خاطر ساکنین نادیده گرفتن خاطرات جمعی شده است. این پژوهش با هدف بررسی سنجش میزان رضایتمندی ساکنان محله شیرود از نظر رفاه اجتماعی کیفیت زندگی شهری انجام شده است. داده ها از طریق پرسشنامه ساختار یافته برای 400 خانوار ساکن در محله شیرود که بطور نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند گردآوری شد. از روش آماری آلفای کرونباخ برای روایی پایایی ابزار سنجش از روش کای دو یک نمونه ای (Chi-Square Test) برای آزمون فرضیه ها استفاده شد. بر اساس یافته های توصیفی تحقیق مجموع درصد فراوانی های مطلق جهت سنجش محیط فیزیکی برای اکثریت متغیرها در حد خیلی کم با تعداد (501 عدد)، در حد کم با (515 عدد)، در حد متوسط (199/6 عدد)، در حد زیاد (272/3 عدد) در حد خیلی زیاد (12/5 عدد)، برای محیط اجتماعی در حد خیلی کم (113/5 عدد)، در حد کم (73/1 عدد)، در حد متوسط (21/6 عدد) در حد زیاد (192/1 عدد) برای محیط اقتصادی در حد کم (144/8 عدد)، در حد متوسط (29/8 عدد)، در حد زیاد (125/6 عدد) بدست آمده بر اساس یافته های استنباطی تحقیق تفاوت معناداری بین توزیع فراوانی مطلق مشاهده شده با توزیع مورد انتظار برای متغیرهای میزان رضایت از امنیت به علاوه برای میزان رضایت از خدمات امکانات تفریحی وجود دارد زیرا که سطح معناداری (sig) در هر دو فرضیه کوچکتر از (sig<0.05) است. بنابراین هر دو فرضیه رد می شوند.

بافت فرسوده شهری، رضایت، کیفیت زندگی، سنجش، شیرود، محله شیرود