مریم پورحیدرتوچاهی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری موسسه غیرانتفاعی علم فرهنگ رشت
دلارام حق شناس - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری موسسه غیرانتفاعی علم فرهنگ رشت
زیبا سحری ماسوله - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری موسسه غیرانتفاعی علم فرهنگ رشت
حسین صفری - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت

نور از عناصر اصلی مکان سازی است به واسطه تغییر کیفیت کمیت آن می توان مکان هایی متفاوت را بوجود آورد که سبب حس تعلق در افراد خواهد بود. هدف از این مقاله ارزیابی تاثیر نور بر حس تعلق مسجد کلیسا می باشد. بدین منظور به بررسی مولفه های اثر گذار نور بر حس تعلق به مکان همچون فرم پنجره، تناسبات در نما ارتباط آن با فضای بیرون پرداخته شده، همچنین این پژوهش به دنبال پاسخگویی تاثیرات حس تعلق به مکان بر کیفیت فضاهای معماری می باشد، روش تحقیق به کاررفته در این پژوهش توصیفی_تحلیلی کمی روش گردآوری اطلاعات، اسنادی کتابخانه ای برداشت میدانی است نوع استدلال به کار رفته، استدلال استقرایی می باشد، مشاهدات حاکی از آن است که شباهت ها تفاوت هایی در به کار گیری عناصر در معماری فضاسازی مساجد کلیساها وجود دارد. لذا میتوان چنین نتیجه گرفت که نور در حس تعلق به مکان در بناهای مذهبی بسیار اثرگذار بوده است. که این امر می تواند سبب شود تا طراحان معماران معاصر با مدنظر قرار دادن الگوهایی مناسب از بناهای سنتی ترکیب آن با الگوهای مدرن، می توانند به طراحی بناهای مذهبی دست یابند که با وجود امروزی بودن، دارای الگوهای مناسب معماری سنتی نیز باشند.

نور، مسجد، کلیسا، حس تعلق