ستاره آفریدون - دانشجو کارشناسی ارشد معماری دانشکده هنرومعماری دانشگاه شیراز، ایران
کاوه فتاحی - استادیار بخش معماری، دانشکده هنرومعماری، دانشگاه شیراز، ایران
محمدرضا مغاره - دانشیار بخش معماری،دانشکده هنرومعماری، دانشگاه شیراز، ایران

با توجه به افزایش جمعیت کره زمین نیاز به توسعه عمودی افزایش پیدا کرده است، که این رشد علاوه بر مزایایی که دارد معضلات زیادی را نیز به همراه دارد. یکی از راه های کاهش معضلات مشکلات ناشی از فعالیت های بشر استفاده از راه کار های طبیعت در قالب رویکرد بیومیمکری است، بدین معنا که ساختمان طراحی شده، مانند یک ارگانیزم زنده عمل کند به طبیعت اطرافش پاسخ دهد. در این مقاله با بررسی سه ساختمان بلند طراحی شده توسط رویکرد بیومیمکری چهارچوب طراحی شده توسط زاری، به این می پردازیم که چگونه از چه طریقی بیومیمکری می تواند به بهینه سازی ساختمان های بلند کمک کند. در نتیجه می توان عنوان کرد که ساختمان های بلند بیویمیمتیک در سه سطح ارگانیزم، رفتار اکوسیستم می تواند از طبیعت الهام بگیرند، الهام گیری از عملکرد ارگانیزم ها اکوسیستم ها میتوانید ساختمان را هر چه بیشتر به ارگانیزم ها زنده نزدیک کند.

بیومیمیکری، معماری بیومیمتیک، چهارچوب کاربرد بیومیمکری، ساختمان های بلند بیومیمتیک