فرنوش اویسی - کارشناس معماری کارشناس ارشد شهرسازی دانشگاه شهید بهشتی تهران

هدف اصلی توسعه براساس سیستم حمل نقل عمومی (TOD) تشویق توسعه با کیفیت عالی، باز زنده سازی مناطق اطراف ایستگاههای حمل نقل، عمومی، ارتقاء کیفیت زندگی، تشویق به اختلاط کاربری ها، ایجاد محیط های ایمن جذاب برای حرکت پیاده، انتظام کالبدی کارآمد ،و طراحی شهری برای ایجاد مکانی دارای کیفیت کالبدی محیطی متمایز است. توسعه همراستا با سیستم حمل نقل عمومی (TOD) استراتژی موثری است برای مدیریت رشد شتابان شهر از طریق ایجاد همپیوندی کارآمد بین تراکم ساختمانی ،کاربری زمین، حمل نقل عمومی ترویج محلات متراکم با قابلیت پیاده روی سرزنده. لیکن چنانچه اجزای نظم کالبدی در توسعه متاثر از حمل نقل عمومی مورد شناسایی کنترل واقع نشوند بیم آن میرود شکل فرم شهر دستخوش تغییرات پیش بینی نشده گردد نیز اهداف مورد انتظار از TOD تحقق نیابد. براین اساس سوال اصلی پژوهش این پرسش می باشد که: نظم کالبدی شهرسازی در پیرامون کانونهای TOD چگونه خواهد بود برای شکل گیری یک TOD خوب کدام عناصر کالبدی می باید مورد هدایت کنترل دانش شهرسازی قرار گیرد. روش انجام این مطالعه به صورت کتابخانه ای جستجو در اسناد شهرسازی ادبیات جهانی بوده است.

نظم کالبدی، شهرسازی توسعه مبتنی بر سیستم حمل نقل همگانی (TOD)، قابلیت پیاده روی ،کانونهایTOD