غزاله سلطانی پور

موجودی های نقدی همواره درصد قابل توجهی از دارایی های شرکت را به خود اختصاص داده اند. وجه نقد از این حیث دارای اهمیت است که به شرکت اجازه می دهد تا فرصت هایی را جستجو کند که عملکرد شرکت در پی آن ارزش سهام افزایش یابد. مدیران شرکت ها، زمانی که به سختی از منابع مالی خارجی تامین مالی می کنند (با محدودیت) در مقایسه با شرکت های بدون محدودیت مالی، احتمال کمی دارد که این نقدینگی را در پروژه های با ارزش فعلی خالص منفی سرمایه گذاری کنند. همچنین عامل محدودیت مالی را می توان عاملی کنترلی در شرکت دانست که می تواند به صورتی ایفای نقش نماید که نیازی به برقراری سایر مکانیزم های جایگزین از جمله حاکمیت شرکتی نباشد. لذا هدف این پژوهش بررسی جنبه مثبت محدودیت های مالی است.

محدودیت مالی، مصرف نقدیدگی، حاکمیت شرکتی