مهتاب کیان پور - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی گرایش بازاریابی دانشگاه شهید اشرفی اصفهانی
حسین کوراوند - دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم اجتماعی گرایش توسعه روستایی توسعه اجتماعی دانشگاه تهران

صنایع دستی یکی از قدیی ترین میراث بشر بوده و در نوع خود یکی از سرمایه های ارزشمند ملی محسوب می شود که قابلیت کارآفرینی و درآمدژایی بالایی دارد. از جهتی با توجه به اهمیت این صنعت در توسعه گردشگری که پیش بینی می شود تا دهه 2020 میلادی به صنعت شماره یک جهان تبدیل شود می تواند برای کشورهای در حال توسعه نظیر کشور ایران، موجب توسعه نواحی شهری و روستایی شود و تولید ملی را ارتقا بخشد. توسعه تولید صنایع دستی که توسط هنرمندان بومی و محلی و بیشتر زنان منطقه ساخته می شود و تبدیل تولید سنتی به تولید با روش های بازاریابی راهکار مطلوبی در توسعه شهرستان ایذه است. این در حالی است که صنایع دستی از قابلیت های فراوانی در جهت توسعه گردشگری در نواحی شهری و روستایی کشور ایران برخوردار می باشد به دلیل تنوع، اصالت هویت و کارکردهای آن ظرفیت لازم را برای احیا دارد و می تواند به یکی از منابع ارزشمند تولید داخلی و ملی تبدیل شود/، اما تاکنون آنگونه که شایسته است به شناخت و معرفی ظرفیت های بالقوه این صنعت پرداخته نشده است این نوشتار درصدد است با بررسی اثر بازاریابی صنایع دستی بر توسعه صنعت گردشگری شهرستان ایذه به جذب گردشگر و بازسازی تولید صنایع دستی در راستای توسعه اقتصادی منطقه بپردازد.

بازاریابی، صنایع دستی، توسعه، گردشگری