جایگاه تولید و مدیریت محتوای ملی و دینی در شبکه های اجتماعی مجازی با تاکید بر الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت

هدف از ارایه این مقاله، تبیین جایگاه تقویت و توسعه تولید و مدیریت محتوای ملی و دینی در شبکه های اجتماعی مجازی می باشد فناوری فضای مجازی امروزه یکی از مهم ترین توانایی های بشر می باشد که به خاطر دارا بودن قابلیت های فراوان مورد توجه فراوان قرار گرفته و عرصه ی جدیدی برای حیات بشری است که قابلیت پذیرش و انجام بخش عده ای از نیازها، فعالیت ها و سبک زندگی بشر و اجتماع های انسانی و دولت ها را دارد. استفاده صحیح و در جهت مثبت و به سوی پیشرفت یکی از مهم ترین قابلیت های این فضا می باشد. افزایش تولید محتوای داخلی فضای مجازی بدون برنامه ریزی و سیاست گذاری هدفمند برای بهره برداری مفید از ان در گروه های متنوع مخاطبین، امریست که نه تنها ا زارزش واقعی کارکردهای فضای مجازی در داخل کشور می کاهد بلکه راه را برای گسترش انواع آسیب های اجتماعی از طریق نشر اکاذیب و شایعات، مطالب غیر اموزنده و مغایر هنجار، تبلیغات مصرف گرایی و.. می گشاید. از سوی دیگر رسانه های ما نیز بعضا در تولید محتوا و هدایت صحیح خبری ضعیف عمل می کنند و نمی توانند جهت دهی، جریان سازی و آگاهی سازی اصولی افکار عمومی را به ترتیبی عملیاتی کنند که نیاز مخاطب تامین شود و خود را بی نیاز از مراجعه به اخبار کذب و بی پایه و اساس کانال ها و رسانه های بیگانه و معاند کشور و نظام در فضای مجازی و سایبری بدانند. مدیریت هدفمند ونظام مند فضای مجازی و تولید و انتشار محتوایی در تراز جامعه اسلامی علاوه بر جلوگیری از اتلاف وقت کاربران و بهره برداری آنان از مطالب سودمند و اعتلا بخش، همچون سدی مستحکم در مقابل تهاجم فرهنگی دشمنان عمل خواهد کرد. از مهم ترین اسیب هایی که در حوزه خبر باعث کاهش کیفیت محتوای ملی شده و به طور غالب از سوی رسانه های بی اعتبار و کم اعتبار یا به عبارتی رسانه های زرد صورت می گیرد، می توان به نقش اکاذیب، اهانت، افترا، دامن زدن به شایعات و نیز جعل و تحریف اخبار اشاره کرد. این امر نه تنها منجر به اتلاف وقت و بی اعتمادی خوانندگان می شود بلکه در بیشتر موارد با ایجاد تشویش و تفرقه در جامعه قصد اسیب رساندن به اساس و تضعیف نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران را دارد. در حال حاضر، تولیدات دینی در فضای وب، حد قابل قبولی ندارد و نمی توان به این سطح از کار اکتفا کرد. در شرایطی که محتوای ضد دینی و عقاید باطل بدخواهان، به سرعت در حال رشد است و از سوی دیگر، محدود ساختن دسترسی مخاطبان و کاربران، به این گونه مطالب مهم، به صورت کامل غیر ممکن یا ناخوشایند است، ضرورت استفاده از سرمایه های انسانی کارشناس دین و تخصصی شدن فرایند تولید محتوا و ارایه صحیح و به موقع اطلاعات و داده های دینی در قالب ها و روش های مناسب، اهمیتی دو چندان دارد مهم ترین استاندارد تولید محتوای دینی، رعایت اعتبار و ارزش این محتوا است، محتوایی ارزشمند و قابل اعتماد و عمل که از متن قرآن و سنت برآمده شد.

Keywords:

پیشرفت اخلاق و دین , آسیب شناسی , تولید محتوا , شبکه های اجتماعی مجازی , نظارت , تقویت سواد رسانه ای دینی