پیش بینی تحلیل رفتگی تحصیلی براساس مولفه های تعامل و مشارکت گروهی

پژوهش حاضر به منظور پیش بینی تحلیل رفتگی تحصیلی دانش آموزان براساس مولفه های تعامل و مشارکت گروهی انجام گرفت. روش شناسی پژوهش از نظر راهبرد اصلیف کمی، از نظر راهکار اجرایی، میدانی، از نظر هدف: کاربردی و از نظر تکنیک تحلیلی، توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دبیرستان های عادی و هوشمند شهرستان سنندج بود. روش نمونه گیری از نوع تصادفی ساده بود و با توجه مدل کوکران تعداد 376 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته تعامل با پایایی 0/87 و مشارکت گروهی با پایایی 0/88 و پرسشنامه تحلیل رفتگی تحصیلی مسلش با پایایی 0/93 استفاده شد. در نهایت داده های گردآوری شده در محیط نرم افزار spss22 وارد شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از روش رگرسیون تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان داد مولفه های تعامل و مشارکت گروهی به گونه معنی داری توان تبیین R(2)=0/169 درصد مولفه تحلیل رفتگی تحصیلی را دارا هستند. R=-0/26 و F(5.371) و P> 0/01 و سهم مولفه تعامل β=-0/495 و مشارکت گروهی β=-0/3296 در سطح اطمینان 95 درصد معنی دار است.

Keywords:

تعامل دانش آموزان , مشارکت گروهی دانش آموزانف تحلیل رفتگی تحصیلی , مدارس عادی و هومشند