بررسی شیوه های تعلیم و آموزش زنان در جامعه ایران عهد قاجار تا پیش از انقلاب مشروطه 1210 ه. ق 1324 ه. ق

وضعیت زنان در جامعه، همواره یکی از مسایل حایز اهمیت می باشد. در دوره قاجار زنان به عنوان عنصری مهم در فعالیت های اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی حضور داشتند. در این دوره زنان در مکتب خانه ها به صورت سنتی آموزش می دیدند. در واقع مکتب خانه و به دو صورت عمومی و خصوصی مشغول فعالیت بودند. مکتب خانه های عمومی که مختص قشر بانوان عامه بود و خصوصی مختص بانوان درباری و طبقات بالای جامعه می باشد که به وسیله معلمان سرخانه آوزش می دیدند. با توجه به آنکه بیشتر بانوان درباری و ثروتمندان مورد آموزش قرار می گرفتند بیشتر زنان شاعر، خوشنویس و اهل نوشتن بودند و رساله ها، سفرنامه ها و نامه ها و خاطرات باقی مانده از زنان در این دوره مربوط به همین قشر زنان درباری می باشد. این پزو هش در پی پاسخ به این پرسش ا ست که مدارس میسیونری و روزنامه ها با تاکید بر روزنامه قانون، اختر و ثریا چه تاثییراتی بر روند تعلیم و آموزش زنان در دوره قاجار تا پیش از انقلاب مشروطه داشت. فرضیه تحقیق آن است که در این مدارس میسیونری دختران اقلیت های مذهبی و اشراف و ثروتمند ایرانی اوزش می دیدند و سایر قشر بانوان از این آموزش هایی بهره بودند. نقش روزنامه های منتشر شده در داخل و خارج از ایران در پیشبرد آگاهی عمومی نسبت به حقوق زنان و نقش آنان در تربیت فرزندان و ضرورت آموزش آنان نیز موثر بوده است روش پژوهش نیز مبتنی بر کار کتابخانه ای و عمدتا بر یک مطالعه تاریخی تحلیلی استوار است.

Keywords:

زنان , قاجار , آموزش , مدارس میسیونری , سنت , نوگرایی , تعلیم و تربیت