تاثیرات استفاده از اصول توسعه میان افزا در بهبود کیفیت زندگی شهری

گسترش روزافزون بخش های قدیمی درون شهرها سبب رها شدن زمین های بسیاری در قلب شهرها و تبدیل آنها به مکان هایی بی رونق و بی استفاده شده است توسعه میان افزا از رویکردهای اصلی در مقابله با پدیده پراکنش و رشد افقی شهرها می باشد رویکردهای نوین توسعه شهری، برای حفظ محیط زیست و افزایش سرزندگی، اجازه گسترش افقی شهرها را نمی دهند. در این رویکردها ، پیشنهاد می شود که به جای زیر ساخت و ساز بردن زمین های حاشیه ای شهرها، اراضی خالی ماند درون شهری هدف توسعه قرار گیرند. در این چارچوب، انگاره توسعه میان افزا، پیشنهاد ساخت و ساز در زمین های بایر درون شهری و کاربری های نامتجانس (همچون پادگان ها، زندان ها و صنایع بزرگ مقیاس آلاینده) را با هدف تامین کمبودهای شهر مطرح می سازد این مطالعه به صورت توصیفی تحلیلی نقش توسعه میان افزا را در بهبود زندگی شهری، مورد تبیین و تحلیل قرار می دهد و با استفاده از منابع متعدد و متنوعی (کتابخانه ای، اسنادی، اینترنتی...) توسعه میان افزا را در شهرها و نحو این توسعه را در مناطق مختلف شهری (زمین های خالی، ساختمان های قدیمی، اراضی بایر و..) مورد بررسی قرار می دهد.

Keywords:

توسعه میان افزا , رشد افقی , توسعه شهری , اراضی خالی