بررسی برداشت مازاد از منابع آب تجدیدشونده در خاور نزدیک و شمال آفریقا و آینده نگری بحران آب در ایران

افزایش روزافزون جمعیت و نیاز به مواد غذایی بیشتر، باعث فشار بر منابع آب به منظور تولید محصول گردیده است. در واقع تمین امنیت غذایی هر کشور با بقای آن کشور ارتباط به شدت مستقیم دارد و از طرفی کمبود آب آبیاری عمده ترین عامل بازدارنده در زراعت آبی محسوب می شود. هدف این مطالعه تبیین وضعیت موجود منابع آب در خاور نزدیک و شمال است و با چگونگی توزیع آب در این مناطق می توان به پتانسیل افزایش تولید در هر منطقه پی برده و امکان پاسخ به تقاضای رو به افزایش غذا را در هر منطقه سنجید. منطقه خاور نزدیک و شمال آفریقا شامل 19 کشور است که تمامی این کشورها با مجموعه مشترکی از مشکلات و چالش ها روبرو هستند که می تواند چشم انداز توسعه آن ها را با مخاطره مواجه نماید. روش این پژوهش به صورت تحلیلی و اسنادی بوده و که با هدف بررسی فشار بر منابع آب تجدیدشونده و ارایه برخی راهکارها جهت کنترل می باشد. در این پژوهش با استفاده از آمار منابع آب زیرزمینی و فشار بر منابع آب تجدیدشونده ارایه شده سال 2014 و 2015 از سوی سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد FAO و بانک جهانی WB، به تحلیل و تفسیر آن پرداخته شده است. سپس با تمرکز بر منابع اب موجود و سطح زیر کشت کشور، بحران آب در ایران بررسی شده و پیشنهادهایی برای کشت دیم و آبی برای به زیر کشت بردن محصولات زراعی و باغی بیان شد. در ادامه پیشنهادهایی به منظور بهبود وضعیت موجود با توجه به سطح زیر کشت و استفاده از منابع آب ارایه گردید.

Keywords:

بحران آب , فایو , خاور نزدیک , دیم و آبی , شمال آفریقا