تاملی در مفهوم انسانیت با نگاهی در قرآن و ارتباط آن با پیشرفت های امروزی

موضوع انسانیت و مسایل مربوط به آن، از مسایل دغدغه برانگیز جوامع بشری است. هرچند هنوز حتی مقدمه ای برای آن نوشته اما انسانیت واژه ای شعاری نیست که تعریف نداشته باشد. صفاتی مانند قدرتمندی داشتن استعداد، اجتماعی بودن و صفات مقابل این ها ویژگی هایی هستن که در انسان ها یافت می شود، اما اگر حیطه انسانیت در این حد تنزل یابد، این واژه ی پرمعنا به واژه ای سخیف و سبک تبدیل می گردد، چرا که این ویژگی ها در سایر موجودات نیز یافت می شود. با توجه به دو بعد انسانیت و حیوانیتی که در انسان وجود دارد، هدف های استفاده از ابزارها و پیشرفت ها، بستگی به شخصیت و هویت مادی و معنوی انسان ها دارد ان گونه که شخصی حیوانیتش در درجه بالاتری از انسانتیش قرار دارد از ابزارها و پیشرفت ها در جهات ضدانسانیت استفاده خواهد کرد و مسلم در چنین فردی تعریفی برای صلح جهانی وجود نخواهد داشت و فردی که انسانیتش بالاتر از حیوانیتش قرار دارد از ابزارها در جهت های مثبت و همراه با تعالی استفاده خواهد کرد، پس پیشرفت ها باعث مشکلات ضدبشری و ضد صلح جهانی نیستند و یا در حد بسیار کم قابل اهمیت اند و چیزی که اهمیت بیشتری دارد، جابه جا شدن بعدهای مادی و معنوی انسان و زیاد و کمی و درجه بندی نادرست آن ها در شخصیتشان است. بررسی معنای لغوی و حقیقی انسان، انسان در نگاه قرآن انسانیت و مدیرنیته امروزی و هدف انسانیت نکاتی است که در این مقاله بدان پرداخته شده است.

Keywords:

انسان , انسانیت , قرآن , اسلام , حیوان , مدنیته امروزی