اسیب شناسی نظام قوانین آب در ایران و اصلاحات مورد نیاز جهت حرکت به سوی الگوی ایرانی اسلامی پیشرفت

یکی از عرصه های اساسی برای تغییر وضع موجود بر طرف نمودن بحران آب، بهبود قوانین و فرآیند قانون گذاری است. در پژوهش حاضر تلاش شده است وضعیت حقوقی و قوانین مرتبط با مدیریت منابع آب ایران و روند طی شده طی دهه های اخیر بررسی و تحلیل گردد و نقاط خلا این قوانین تبیین گردد تا در راستای حرکت به سمت الگوی ایرانی اسلامی پیشرفت مورد توجه قرار گیرد. طبق نتایج این تحقیق در سده های قبل مالکیت آب خصوصی بوده است و به همین دلیل عمده ی مشکلات آب در جوامع محلی و توسط خود مردم حل می شده ولی در طول زمان سیر قوانین سبب شده مالکیت آب عمومی گردد. از طرفی در کنار عمومی شدن آب، قوانین صحیحی برای مدیریت آن شکل نگرفته فلذا دولت ها در مدیریت آب ناکارآمد بوده اند. همچنین بررسی مقایسه خود قوانین نشان می دهد، قوانین حوزه ی آب به دلیل مشکلات متعدد از جمله نبود نظام تنقیح قوانین، تعدد مراجع قانون گذاری در زمینه آب، تورم قوانین، عدم سنجش جوانب مرتبط با آب عدم کسب نظر گروداران، ذکر احکام دایمی برای قوانین موقت، عدم تفهیم قوانین به مخاطبان، نبود نظارت بر اجرای صحیح قوانین و عدم پایش میزان اثربخشی قوانین، ناکارآمد شده اند. به نظر می رسد ضرورت دارد مرکز الگوی ایرانی اسلامی یپشرفت برای تدوین یک الگوی کامل به حوزه قانونگذاری آب در ایران ورود پیدا کند.

Keywords:

حقوق آب , مشکلات قانونی , قانون گذاری