محسن گرامی - دانشجوی دکتری عمران - سازه دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه تربیت مدرس
فرهاد دانشجو - دکترای مهندسی عمران - سازه دانشیار بخش عمران دانشکده فنی و مهندسی دان

سازه هایی که عمدتا در مود اول خود مرتعش می شوند،توزیع شکل پذیری طبقه در ارتفاع آن تقریبا یکنواخت خواهد بود. افزایش ناگهانی در شکل پذیری طبقات تحتانی به اثرات P- دلتا و افزایش ناگهانی در شکل پذیری طبقات فوقانی به دخالت «مودهای بالاتر» نسبت داده می شود. بطور کلی مقادیر شکل پذیری بین طبقه ای حاصل از آنالیز های دینامیکی در ارتفاع، تغییرات عمده ای می یابند و پیش بینی نسبتهای drift و شکل پذیری بین طبقه ای در غیاب آنالیزهای دینامیکی غیر خطی (مثلا از تحلیل Pushover) بایستی با احتیاط انجام گیرد، چرا که تخمین این مقادیر به نوع مکانیزم تسلیم و اثر مودهای بالاتر وابسته می باشد. هدف اصلی این تحقیق، افزایش آگاهی ازپاسخ دینامیکی غیر ارتجاعی، سیستمهای MDOF و ارائه روشی برای اندازه گیری حداکثر نیاز شکل پذیری طبقات این سیستمها، با استفاده از نیازهای سیستمهای SDOF می باشد. در این رابطه اصلاحات لازم برای ارزیابی سیستمهای MDOF ناشی از «مودهای بالاتر» مورد بررسی و اندازه گیری قرار می گیرند و ضرایب اصلاح معرفی شده از این مطالعه متشکل از نسبتهایی است که صورت ومخرج آن وابستگی یکسانی به شدت و دوان زلزله دارند. لذا استفاده از آنالیز آماری نتایج پاسخهای دینامیکی حاصل از زلزله های مختلف را امکان پذیر می سازد. نتایج تقحیق بر روی قابهای مورد مطالعه نشانگر آنستکه اولاً توزیع ضرائب شکل پذیری دینامیکی طبقات در ارتفاع قابها، بویژه در طبقات فوقانی از حالت یکنواخت خارج می شود. علت این امر، دخالت مودهای بالاتر بوده که با افزایش ارتفاع، تشدید می گردد ثانیاً بزرگنمایی نیاز شکل پذیری در قابهای MDOF (ضریب اصلاح ) که بیانگر تاثیر مودهای بالاتر در حداکثر نیاز شکل پذیری طبقه ای قابهای MDOF هستند، با افزایش پریود و ازدیاد سح شکل پذیری غالبا افزایش می یابند.