نیما بهشتی زاده - دانشجوی دکتری مهندسی بافت، دانشگاه علوم پزشکی تهران
نسرین لطفی بخشایش - استادیار مهندسی بافت، دانشگاه علوم پزشکی تهران ایران

فناوری استفاده از چاپگرهای زیستی برای پرینت بافت ها و ارگان های آسیب دیده بدن انسان، از انواع روش های مهندسی بافت و پزشکی ترمیمی محسوب می شود. این تکنولوژی نوظهور و بسیار موثر، به تازگی در کشورهای پیشرفت به عنوان یکی از روش های درمانی در کلینیک به کار می رود. سالانه بیماران به دلیل فقدان عملکرد مناسب عضو و یا نقص عضو، نیازمند پیوند عضو گردیده و در صف دریافت عضو قرار می گیرند، در حالی که تعداد افراد مرگ مغزی شده و تعداد اعضای قابل اهدا، بسیار محدود است. در این بین، این نکته حائز اهمیت است که فناوری چاپگر زیستی، حاصل همگرایی و تلاش جمعی متخصصان مهندسی، زیستی و پزشکی است. با استفاده از چاپگر زیستی سه بعدی، اندازه، شکل دقیق و مشخصات بافت و یا ارگان مدنظر قابل حصول است. پیشرفت این علم در کشورها، فرصت های سرمایه گذاری و تاسیس مراکز جدید برای تولید، درمان و جذب نیروی انسانی به وجود آورده و چالش هایی از جمله نیاز به تجهیزات پیشرفته برای تحلیل اطلاعات زنتیکی، نیاز به متخصصین تحلیل اطلاعات زیستی، انتشار پیشرفت های علمی و. را به دنبال دارد. جمهوری اسلامی ایران از معدود کشورهایی است که به این عرصه ورود کرده و پتانسیل بالایی در دستیابی به رتبه برتر منطقه و تاثیرگذار در جهان را داراست. در نظر گرفتن این فناوری و مسایل مربوط به حوزه پزشکی ترمیمی، مهندسی بافت، سلول درمانی و.. در سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، برنامه ریزی عالی نظام برای دستیابی به رتبه برتر منطقه را سبب خواهد شد.

چاپگر زیستی، فناوری نوین، مهندسی بافت، الگوی پیشرفت، پزشکی ترمیمی