مجتبی معصومی شهربابک - استاد بخش مهندسی عمران، دانشگاه شهید باهنر کرمان

ضریب پراکندگی طولی آلودگی، مقدار انتقال آلودگی در رودخانه ها و دریاها را نشان می دهد. چنانچه پیش بینی درستی از این ضریب وجود نداشته باشد، حفاظت رودخانه و دریا در مقابل آلودگی به خطر می افتد برای محاسبه ضریب پراکندگی طولی آلودگی روش های عددی، تحلیلی و روش های تجربی پیشنهاد شده است روش های تحلیلی و عددی، به علت پیچیدگی محاسبات و روش های تجربی به علت خطای زیاد، مورد توجه قرار نگرفته اند بنابراین مهندسین منابع آب روش های هوش مصنوعی را پیشنهاد نموده اند شبیه سازی و تخمین داده با استفاده از داده های واقعی یکی از این روش ها می باشد در مقاله حاضر با استفاده از روش برنامه ریزی ژنتیک، معادله جدیدی برای تخمین ضریب پراکندگی طولی آلودگی ارایه گردیده است مرحله آموزش و ارزیابی با استفاده از مجموعه داده های واقعی انجام شد مقایسه پارامترهای آماری این معادله با معادلات تجربی گذشته نشان می دهد که این معادله خطای خیلی کمتری نسبت به معادله تجربی گذشته دارد.

برنامه ریزی ژنتیک، ضریب پراکندگی طولی، انتفال آلودگی