ارزیابی میدانی افت انرژی در شبکه ی اصلی سامانه های آبیاری بارانی (مطالعه ی موردی شبکه ی مولاب)

یکی از مباحث مهم در شبکه های توزیع آب مسیله افت بار اصطکاکی در طول لوله هاست. افت بار ناشی از اصطکاک جدار لوله ها در طراحی شبکه ها مستقیما بر انتخاب اندازه و قدرت پمپ و نیز انتخاب قطر لوله ها اثر گذاشته و همچنین در یکنواختی توزیع آب در شبکه های آبیاری بارانی موثر می باشد. بنابراین برآورد درست افت انرژی در شبکه های توزیع آب نه تنها عملکرد هیدرولیکی مناسب شبکه را تامین می کند، بلکه از هدر رفت انرژی نیز جلوگیری خواهد نمود. در این تحقیق فرض شده است که افت انرژی در سامانه های آبیاری بارانی در عمل با آنچه که در مرحله مطالعه و طراحی برآورد می شود متفاوت می باشد. هدف تحقیق برآورد میدانی افت انرژی در لوله های پلی اتیلن و مقایسه با نتایج آزمایشگاهی و معادلات برآورد افت می باشد. این تحقیق بر روی بخشی از سامانه ی آبیاری بارانی مولاب واقع در استان ایلام انجام شده است. از لوله های اصلی و نیمه اصلی شبکه با قطرهای 110، 125 و 160 میلیمتر از هریک سه خط انتخاب و میزان افت انرژی در هریک به صورت میدانی اندازه گیری شد. سپس با توجه به مشخصات هیدرولیک جریان در هریک از لوله ها میزان افت انرژی با استفاده از معادله ی هیزن ویلیامز تعیین گردید. نتایج این تحقیق نشان می دهد که افت انرژی واقعی از یک تا 14 برابر مقدار محاسباتی متغیر است. نحوی جوش و تعداد سرجوش های طول خط، نحوه ی بستن اتصالات و تعداد آنها و اجرای خط از عوامل مهم موثر بر افزایش افت واقعی می باشد.

Keywords:

افت انرژی , آبیاری بارانی , لوله های اصلی و نیمه اصلی , لوله های پلی اتیلن