بررسی کیفیت آب از لحاظ کشاورزی، شرب و مصارف صنعتی در حوزه آبخیز کرمانشاه

هدف از این مطالعه، ارزیابی کیفیت آب زیرزمینی منطقه کرمانشاه برای مصارف کشاورزی، صنعت و شرب است. برای این منظور از اطلاعات کیفی آب های زیرزمینی منطقه مورد مطالعه طی سال های 1392 تا1394 استفاده شد. پارامترهای کیفی شامل کاتیون ها ( کلسیم، منیزیم، سدیم و پتاسیم ) و آنیون ها ( کلر، بیکربنات و سولفات ) TDS ، EC ، TH و SAR در 33 چاه پیزومتری بودکه در دو فصل کم آب ( تابستان ) و پرآب (زمستان) اندازه گیری شده بودند. براساس دیاگرام ویلکوکس، نمونه های برداشت شده در فصل کم آب در طبقه C2- S1 (کمی شور) و در فصل پرآب در طبقه C2- S1 (کمی شور) قرار داشتند که هر دو از نظر کشاورزی مناسب و فاقد محدودیت ارزیابی شدند. بررسی کیفیت آب از دیدگاه شرب با استفاده از نمودار شولر نشان داد که کیفیت آب در هر دو فصل مناسب و فاقد محدودیت برای مصرف شرب بود. لیکن کیفیت آب حوزه از لحاظاستفاده شرب در فصل پر آب، مناسب تر از فصل کم آب بود. مقدار شاخص لانژلیه و رایزنر در بررسی کیفیت آب در مصرف صنعت نشان داد که میانگین شاخص رایزنر برای فصل پرآب معادل 7/07 و شاخص لانژلیه معادل 0/52 بود که به ترتیب در بازه خورنده و رسوب گذار قرار داشتند. مقدار شاخص های فوق برای فصل کم آب به ترتیب برابر 0/49 و 6/83 تعیین گردید که بیانگر خاصیت رسوب گذار و خنثی می باشند. در مجموع کیفیت آب در فصل پرآب بهتر از فصل کم آب ارزیابی گردید. ضمن آنکه در مصرف صنعتی رعایت محدودیت های لازم، ضروری می باشد.

Keywords:

کیفیت آب , شولر , ویلکوکس , لانژلیه , رایزنر