سید رضا سلیم بهرامی - مدرس دانشگاه فنی و حرفه ای، دانشکده امام محمد باقر(ع) ساری،
جلال سعیدی - دانشجوی رشته عمران، دانشگاه فنی و حرفه ای، دانشکده امام محمد باقر(ع) ساری،
ابوالفضل غفاریان - دانشجوی رشته عمران، دانشگاه فنی و حرفه ای، دانشکده امام محمد باقر(ع) ساری،

امروزه با توجه به گسترش صنعت ساخت و ساز در جهان و به خصوص روی آوردن مهندسان به ساخت سازه های بلند مرتبه، موجب شد تا بتن ریزی های عظیم همراه با تراکم بالای میلگردها جز چالش های اجرایی مهندسین سازه و به عنوان یکی از موضوعات پژوهشی روز دنیا قرار گیرد. بتن خودتراکم که برای اولین بار توسط محققین ژاپنی پیشنهاد گردید، بتنی بسیار سیال، روان و همگن است که بدون نیاز به هیچ لرزاننده داخلی و خارجی در داخل قالب جاری شده و تحت اثر وزن خود متراکم می شود. این بتن در طرح اختلاط و ساختارش تفاوت چندانی با بتن معمولی نداشته و البته موادی برای بهبود خواص آن جهت نیل به خودتراکم شوندگی به آن نیز افزوده می شود. از جمله موارد کاربردی مناسب این بتن در اجرای پروژه های پیچیده در مناطق زلزله خیز بوده و طبق آیین نامه های بتن در جاهایی که قالب از تراکم بالای آرماتور برخوردار می باشد می توان از این نوع بتن استفاده نمود. در این مقاله به مرور خواص مکانیکی بتن سخت شده خودتراکم پرداخته شده است و آن را از زوایای مختلف مورد بررسی قرار می دهد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که برای افزایش مقاومت فشاری و کششی بتن خودتراکم می بایست بر روی مواد افزودنی و پوزولان ها تمرکز پیدا نمود.

بتن خودتراکم، خواص مکانیکی، مقاومت فشاری، مقاومت کششی، دوام، سازه های بلند مرتبه