احد باقرزاده خلخالی - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، گروه مهندسی عمران، تهران، ایران
سید علیرضا رسولی - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، گروه مهندسی عمران، تهران، ایران
حمیدرضا جهانشاهی - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، گروه مهندسی عمران، تهران، ایران

امروزه استفاده از شیروانی خاکی به جهت گسترش مناطق شهری و صنعتی، کمبود زمین های مناسب و تراکم سازه های مختلف در فضای محدود بیش ازپیش رونق یافته است. از این میان شیروانی خاکی مسلح که معمولا دارای هزینه کمتر، روند اجرای سریع تر و درعین حال رفتار بهتری می باشند، بیشتر موردتوجه واقع شده اند. ژیوگریدها گروهی از ژیوسنتتیکها هستند که اصلی ترین کاربرد آن ها مسلح کردن خاک می باشد. ژیوگریدها به خاطر سختی و مقاومت کششی بالایی که دارند برای بالا بردن مقاومت مکانیکی و مقاومت کششی خاک، تقویت و افزایش ظرفیت باربری آن بسیار مناسب می باشند. برای محاسبه ظرفیت باربری شالوده های نواری واقع بر خاک ماسه ای مسلح می توان از روش آزمایشگاهی یا عددی استفاده کرد. با توجه به پرهزینه بودن و وقت گیر بودن روش های آزمایشگاهی، در این پژوهش با استفاده از روش اجزای محدود و نرم افزار plaxis تاثیر سختی ژیوگرید و شیب شیروانی خاکی برنشست حاصل از پی نواری مورد بحث قرارگرفته است. با جایگزین کردن ماسه بر روی شیروانی رسی با عمق جایگزین B2 که در آن B طول بارگذاری است، سعی در تامین اندرکنش لازم بین خاک و ژیوگرید شده است. اثر سختی های ژیوگرید در بازه های KN10 و KN20 و KN60 بر میزان نشست های حاصل از بار وارده بر پی مفروض دیده شده است؛ که به نظر می رسد این تاثیر تا بازه نشست های 2 میلی متر تقریبا یکسان بوده است و در بازه بیش از 2 میلی متر با افزایش سختی ژیوگرید میزان نشست پی کاهش میابد. اثر شیب های 3:2 و 2:1 و 3:2.6 و 1:1 بر میزان نشست های حاصل از بار وارده بر پی مفروض نیز مورد ارزیابی قرارگرفته است. به نظر می رسد که میزان بهبود نشست بین شیب های 3:2.6 و 3:2 در تنش انتخابی 5 کیلو پاسکال به میزان 47 درصد و میزان بهبود نشست بین شیب های 3:2 و 2:1، در تنش انتخابی 5 کیلو پاسکال به میزان 33 درصد است.

ژیوگرید، پی نواری، شیب، شیروانی خاکی، پلکسیس