فاطمه سالمی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه های آبی، دانشکده مهندسی علوم آب، دانشگاه شهید چمران اهواز،
مهدی قمشی - استاد گروه سازه های آبی، دانشکده مهندسی علوم آب، دانشگاه شهید چمران اهواز،
محمد بهرامی یاراحمدی - استادیار گروه سازه های آبی، دانشکده مهندسی علوم آب، دانشگاه شهید چمران اهواز،

آبشستگی موضعی در اطراف پایه های پل براثر برخورد جریان با پایه و جدایی جریان از آن ایجاد می گردد. ابعاد حفره آبشستگی ایجاد شده در اطراف پایه پل به خصوصیات هیدرولیکی جریان، شکل و آرایش پایه ها و همچنین مشخصات مواد بستر بستگی دارد. از این رو در تحقیق حاضر، به منظور بررسی آبشستگی موضعی اطراف گروه پایه های استوانه ای پل، از سه آرایش 4×3، 4×2 و 4×1 استفاده شد. قطر پایه ها 25 میلی متر بود و آزمایش ها در شرایط آب زلال انجام شد. نتایج نشان داد که در عدد فرود 12/0 حداکثر عمق آبشستگی گروه پایه با آرایش 4×3 نسبت به آرایش 4×2 و 4×1، 18 درصد افزایش داشت. همچنین حداکثر عمق آبشستگی گروه پایه با آرایش 4×3 در عدد فرود 19/0 نسبت به عدد فرود 10/0، 87 درصد افزایش داشت و حداکثر عمق آبشستگی گروه پایه با آرایش 4×1 در عدد فرود 12/0 نسبت به عدد فرود 13/0، 5 درصد افزایش داشت.

آبشستگی موضعی، آب زلال، گروه پایه استوانه ای پل، عدد فرود