سینا قنبری نمین - دانشگاه امیرکبیر، ۴۲۴ خیابان حافظ، تهران،

عدم وجود قوانین محکم و کارامد در ایران جهت تعیین و کنترل میزان مجاز برداشت از منابع زیرزمینی، جزء اساسی ترین مشکلات موجود در زمینه ی مدیریت منابع آب می باشد. از این رو بررسی ارتباط کابری اراضی با نوسانات تراز آبخوان ها یک اقدام حیاتی در مدیرت منابع آب های زیرزمینی و تعیین حد مجاز برداشت از چاه ها به شمار می آید. در پژوهش حاضر، اطلاعات آبخوان دشت اردبیل در سال آبی 1387-1386 و سال 1394تهیه گردید. میزان افت تراز آبخوان برای ماه های مختلف در سال آبی 1387 مورد ارزیابی قرار گرفت و در مرحله ی بعد تغییرات پوشش گیاهی و تراز آب بین سال های 1387-1394 بررسی شد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که در سال آبی 1387، بالاترین تراز آبخوان در دشت اردبیل مربوط به اسفند ماه و پایین ترین آن مربوط به مرداد ماه می باشد. میزان افت بین ماه های اسفند و مرداد در دشت اردبیل به طور متوسط برابر 73/91 سانتی متر می باشد، این در حالی است که میزان افت در بعضی از نقاط به 33 متر هم می رسد. همچنین تطابق اختلاف تراز آب با پوشش گیاهی منطقه (بین سال های 87 و 94) نشان می دهد که بیشترین افت در آبخوان مربوط به زمین های کشاورزی و به خصوص در اطراف چاه های حفر شده ی غیر مجاز، می باشد.

دشت اردبیل، آبخوان، برداشت بیش از حد، نرم افزار Arcmap