امیر فلاحی - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران-ژیوتکنیک،دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق،تهران،ایران
مهدی خواری - استادیار،دانشکده فنی مهندسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق،تهران،ایران

در سال های اخیر، استفاده از مصالح پلیمری نظیر لایه های ژیوسنتتیکی جهت تسلیح دیوارهای حایل خاک مسلح، به دلیل مقاومت کششی مطلوب ،عدم قابلیت خوردگی و زنگ زدگی، درگیری بهتر با خاک و سهولت اجرا نسبت به مصالح فلزی به طور چشمگیری افزایش یافته است .دیوارهای حایل خاک مسلح، از جمله سازه های خاکی هستند که از این تکنیک سود می برند. در این مطالعه به بررسی رفتار لرزه ای دیوار حایل خاک مسلح نسبت به واژگونی که ناشی از گسیخته شدن و بیرون کشیدگی مسلح کننده می باشد پرداخته شد. مدل دیوار حایل مسلح شده از یک توده ماسه ای با عرض و ارتفاع به ترتیب 15 و 6 متر و فونداسیون متشکل از یک توده ماسه ای همگن - همسان با عرض و عمق به ترتیب 25 و 10 متر با روش تفاضل محدود مدل و اثر پارامترهایی چون طول، ضخامت و سختی لایه های تسلیح کننده(ژیوتکستایل) بر روی جابه جایی های جانبی تاج دیوار بررسی گردید. نتایج بیان می کنند با افزایش طول تسلیح کننده ها تا 5 متر جابجابی دیوار کاهش داشت. همچنین افزایش میزان مدول یانگ لایه های مسلح کننده (تا 5/2 مگا پاسکال) ، جابه جایی های دیوار حایل خاک مسلح تحت بار زلزله 20-50 % کاهش می یابد.

ژیوتکستایل،خاک مسلح،دیوار حایل،تفاصل محدود