حسین عالی - استادیار گروه معماری و شهر سازی، دانشگاه ایوان کی،
محسن حیدری - دانشجوی کارشناسی معماری، دانشگاه ایوان کی،

اماکن تاریخی به ویژه باغ ها، به لحاظ جایگاه پررنگ در فرهنگ و تمدن یک جامعه حایز اهمیت فراوانی هستند. باغ ها در هر تمدن نشانگر عوامل و علایق خاص آن ها است و عصاره ی ذوق و هنر آن دوره می باشد. ازاین جهت یکی از فعالیت های مهم فرهنگی در کشورهای صاحب این هنر، مرمت و نگهداری از این میراث ارزشمند است. بسته به سیاست و دیدگاه های مختلف، روش ها و راهبردهای مختلفی برای این امر مهم وجود دارد. اما نکته مهم در تمام آن ها بازگرداندن پویایی فضا و حضور انسان به عنوان عنصر اصلی بازآفرینی است. مرمت و حفاظت برای انتقال نسل به نسل تاریخ و فرهنگ ملت است و این امر بدون حضور انسان و عدم درک او از فضا میسر نخواهد شد. ازاین رو تبدیل باغ های تاریخی به فضاهای عمومی، راهکاری بسیار مفید در راستای بازآفرینی منظرین آن ها است. در این نوشتار تلاش می شود تا در کنار تصویرسازی و توصیف فضای جدید و بر اساس مطالعات کتابخانه ای، رویکردها و سیاست های احیای باغ بابر کابل و نتایج این پروژه بر فضای فرهنگی و اجتماعی شهر مورد بررسی قرار گیرد.

کابل، باغ بابر، باغ تاریخی، منظر، فضای جمعی شهری