سید میثم شاکری - کارشناس ارشد مهندسی عمران گرایش سازه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ملایر،
سیدحسن گلمایی - دانشیار دانشگاه مازندران

از آنجایی که عموما در مناطق با جمعیت بالا و شهرهای بزرگ جهت استفاده حداکثری از زمین، ساختمان ها بدون فاصله و یا با فاصله ناکافی از یکدیگر ساخته می شوند، به هنگام زمین لرزه سازه های مجاوری که دارای مشخصات دینامیکی متفاوت (جرم ، سختی و ارتفاع) می باشد، ارتعاش غیرهمفاز داشته و در صورتی که به نحو مناسبی از یکدیگر جدا نگردند به یکدیگر برخورد کرده و پدیده ضربه اتفاق می افتد و حالت بارگذاری بحرانی تری را نسبت به حالت عدم وجود برخورد و ضربه تجربه می نمایند. در این پژوهش دو ساختمان بتنی مجاور که توسط المان GAP در نرم افزار SAP2000 در مجاورت یکدیگر قرار داده شده اند، توسط شتابنگاشت های اصلاح شده مورد آنالیز تاریخچه زمانی قرار گرفته و پاسخ های دو حالت با وجود ضربه و بدون وجود ضربه مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل نشان می دهد که ضربه باعث افزایش پاسخ ها در ساختمان بلندتر و کاهش پاسخ ها در ساختمان کوتاه تر می گردد که این حالت، شرایط بحرانی تری را برای ساختمان های بلندتر ایجاد می کند. در ساختمان هایی با اختلاف طبقاتی کمتر، ضربه پاسخ های بیشتری را به همراه خواهد داشت.

ضربه ، ساختمان مجاور ، آنالیز تاریخچه زمانی ، آسیب های لرزه ای