آرمین برزین - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول، گروه عمران، دزفول، ایران،
سید وحید رضوی طوسی - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی جندی شاپور، خوزستان، دزفول

حملات تروریستی و ضرورت آمادگی دفاع با این رخداد موجب شده است تا توجه محققان به کاهش صدمات جانی و مادی ناشی از این رخداد معطوف شود. از سوی دیگر در اغلب کشورهای جهان استفاده از میانقاب بنایی در سازه های مسلح، روشی متداول است. لذا می توان راهکارهایی برای ارتقای ایمنی و مقاوم سازی اعضای غیر سازه ای پیش بینی و کارایی آن ها را نیز بررسی کرد. بنابر آخرین نسخه ی آیین نامه های طراحی لرزه ای داخلی، استفاده از کلاف قایم و افقی جهت تقویت میانقاب ها در برابر زلزله توصیه شده است. در این مقاله به بررسی رفتار دینامیکی یک قاب بتن مسلح دارای میانقاب غیر سازه ای تقویت شده با وال-پست فولادی به عنوان کلاف تقویتی تحت بارگذاری انفجار پرداخته می شود. بدین منظور یک قاب 3 طبقه ی بتنی با میانقاب بنایی تقویت شده در نرم افزار المان محدود ABAQUS تحت بارگذاری انفجار روی وجه بزرگ برای جرم انفجاری 1000کیلوگرم در فواصل 5متر، 10متر و 15متر از پای سازه به روش فشار معادل انفجار در سطح زمین قرار می گیرد و نتایج دریفت میانقاب ها و انرژی مستهلک شده در کل مدل مورد مطالعه قرار می گیرند. بنابر نتایج بدست آمده مقدار دریفت میانقاب طبقه ی اول در فواصل انفجار 10متر و 5متر نسبت به انفجار در فاصله ی 15متر، به ترتیب 135% و 475% دچار افزایش می شوند. همچنین مقدار دریفت میانقاب طبقات از بالا به پایین دچار افزایش می شود. از سوی دیگر مقدار انرژی مستهلک شده ی کل مدل در فواصل انفجار 10متر و 5متر نسبت به انفجار در فاصله ی 15متر، به ترتیب 4.47 و 44.4 برابر می شوند. نتایج حاکی از آن است که عملکرد میانقاب در طبقات پایین تر و در فاصله ی انفجار نزدیکتر، بحرانی است. لذا ضروریست تا سیستم های تقویتی مقاوم در برابر زلزله، برای مقاومت در برابر بارهای انفجاری مورد ارزیابی مجدد قرار گیرند.

میانقاب بنایی، طراحی لرزه ای، بارگذاری انفجار، انرژی مستهلک شده