بازشناسی و تحلیل هنرهای معاصر ایران در جهت تدوین فضای کالبدی باغ موزه

باغ موزه پدیده ایست معاصر که با استفاده از ابزارهای منظر، مفهوم سنتی موزه را با گره زدن به فضای جمعی دگرگون می کند. تلفیق باغ ایرانی و موزه در باغ موزه هنرهای معاصر می تواند، منظری آشنا را رقم زند که توسعه تعامات اجتماعی، خاطره انگیزی و تقویت حس مکان از نتایج و باعث تشدید آن است. همچنین هنر معاصر ایران همواره روندی پرفرازونشیبی را سپری کرده است. گاه تحت تاثیر گذشته خود بوده و گاه برگرفته از هنر غرب بوده است و گاه تلفیقی از هر دو، این کشمکش تا به امروز ادامه داشته است. از آنجایی که در باغ ایرانی همانند معماری ایرانی هیچ چیز بی موردی وجود ندارد؛ آن چه مفید و لازم است زیبا عرضه می شود و جلوه ای از کمال دارد بنابراین مهم ترین وجه باغ موزه رویکرد آن به باغ ایرانی و باتوجه به وجود عناصر زیبایی در هنر معاصر ایرانی در حقیقت بازشناسی و تحلیل هنرهای معاصر ایران در جهت تدوین فضای کالبدی باغ موزه را می توان در راستای یکی از مشهورترین پارادایم های نظری معماری تحت عنوان پارادایم زیبایی شناسی امر متعالی در نظر گرفت. براساس مطالعات انجام شده در زمنیه بازشناسی و تحلیل هنرهای معاصر ایرانی، می توان رویکرد به معماری شبه مدرنیسم ایرانی را در باغ موزه هنرهای معاصر را از نتیجه تلفیق هنرهای معاصری مانند نقاشی، مجسمه سازی و معماری معماران معاصر حاصل نمود.

Keywords:

باغ موزه , هنرهای معاصر , زیبایی , جاودانگی