ارزیابی اصول و معیارهای مکانیابی مراکز تجاری (نمونه موردی : شهر اهر )

استقرار هرعنصرشهری درموقعیت فضایی کالبدی خاصی ازسطح شهر تابع اصول و قواعد و سازوکارهای خاصی است که درصورت رعایت آن اصول موفقیت و کارایی عملکردی آن عنصر درهمان مکان مشخص بیشتر خواهد شدو درغیر این صورت مشکلات بسیاری بروز می کند بنابراین دستیابی به تعادل درتوزیع فضایی منابع و خدمات رسانی هدف اصلی برنامه ریزان می باشد. تعیین توزیع مراکز خدماتی و یا منابع و هزینه مساله ای است که اغلب اوقات برنامه ریزان با آن سروکار دارند و تلاش می کنند که تخصیص منابع و خدمات را هدایت کنند دربرنامه ریزی توزیع متعادل مستلزم تعیین مکان منابع و تسهیلات است به گونه ای که همه اقشار جامعه به صورت عادلانه به آنها دسترسی پیدا کنند باتوجه به اهمیت مکانیابی و جایگاه آن درطرح ها و پروژه های مختلف اهمیت مکان مراکز تجاری و تاثیر مستقیمی که برالگو و عملکرد آن خواهد داشت مشخص خواهد شد بطوریکه استقرار یک یا چندمرکز تجاری درنقاط نامناسب نه تنها به خودی خود کارایی موردنظر را نخواهد داشت بلکه میتواند تاثیرمنفی را درسیستم مدیریت بازارهای روز داشته باشد بررسی پیشینه تجارب شهرنشینی و شهرسازی درجهان و ایران تا به امروز حاکی ازاین است که درزمینه نحوه مکانیابی و ساماندهی خدمات درشهر و مکانهای دیگر سکونتی انواع نظریه ها و دیدگاه ها و مدلهای مختلف مطرح و تجربه شده است. این مقاله در نظر دارد بابررسی عوامل موثر بر مکانیابی مراکز تجاری با نمونه موردی شهر اهر به بررسی شاخص های علمی و عملکردی آن بپردازد. در این تحقیق ابتدا به قوانین و معیارهای موجود مکانیابی مراکزتجاری پرداخته سپس با شناخت کاربری اراضی محدوده سایت انتخاب شده و استفاده از ماتریس های ارزیابی کیفی موجود در مکان یابی کاربری اراضی شهری ، به نتایجی درباره میزان مناسب بودن این سایت برای ساخت مجتمع تجاری شهر اهر پرداخته می شود

Keywords:

مکانیابی , مجتمع تجاری , شاخص های مکان یابی , شهر اهر