بررسی ویژگی الگوهای فرهنگی و مراسم های مذهبی(پیرشالیار) در اورامان تخت

ما در دنیایی زندگی می کنیم که دین جزء لاینفک آن به حساب می آید و با تصورفرهنگی در زمان های مختلف از اهمیت آن کاسته نشده است. در طول تاریخ و در ادیان گونا گون مردم دین را از طریق فرهنگ شناخته و پذیرفته اند و بدین شکل است که هر دینی طی مراسم مذهبی خود را نشان می دهد و این راهی است برای زنده ماندن آن دین و فرهنگ مردم پذیرنده یمراسم زه ماوه نو پیر شالیاری (عروسی پیر شالیار) نیز از جمله مراسم مذهبی است که سالانه هزاران نفر را به یکی از مناطق ایران به نام اورامان جذب می کند. ویژگی های خاص جغرافیای طبیعی این منطقه باعث پدید آمدن موارد منحصر به فرد فرهنگی شده است که می توان نمود آن را در حوضه هایی چون اعتقادات، گویش، موسیقی، پزشکی بومی، صنایع دستی و ... شاهد بود. در حوزه ی اعتقادات، نزدیک به هزار سال است که مردم منطقه ی اورامان عروسی پیر شالیار را نسل به نسل برپا کرده و پشت به پشت به فرزندان خود انتقال داده اند. این مراسم در حقیقت نه یک رسم بلکه سلسله مراسمی است که در طول سال و بر طبق سنت گذشته انجام می گیرد و هر کدام گویای نکات ارزشمند اجتماعی، فرهنگی و اعتقادی خاص آن دیار است.از ویژگی های خاص این سلسله مراسم که تحت عنوان عروسی پیرشالیار برگزار می شود پیوند عقاید دینی اسلامی مردم با فرهنگ بومی منطقه است. وفور نمادهای فرهنگی مردم شناختی در این مراسم آن را مستعد تفحص و تحقیقی درخور نموده است. با تحقیق در شیوه ی برگزاری این مراسم و بررسی مردم شناختی آن می توان به بسیاری از نمود های فرهنگی مردم منطقه که در تاریخ به فراموشی سپرده شده پی برد و بسیاری نکته های پنهان را آشکار ساخت. اثرات فرهنگی گردشگری ، تغییراتی است که در هنر،عادت، رسوم و معماری مردم ساکن جامعه میزبان رخ می دهد.

Keywords:

گردشگری , مراسم آیینی – مذهبی , الگوهای فرهنگی , مراسم پیرشالیار