ریتا شکوری - مدرس ریاضی دانشکده دکتر معین رشت

مدیریت تعمیر و نگهداری روسازی یک فرآیند هماهنگ و منظم برای انجام تمام فعالیت های مربوط به فراهم سازی و نگهداری روسازی می باشد. هدف عمده مدیریت روسازی، پیش بینی شرایط روسازی و هزینه مرتبط با نگهداری و بازسازی در یک برنامه زمان بندی مشخص و کمک به برنامه ریزی کارهاست. با ساخت و اجرای صحیح مدیریت روسازی، امکان تصمیم گیری های صحیح، آگاهانه و پایدار در نگهداری، ترمیم یا بازسازی روسازی ها فراهم می آید. در این پژوهش با ارایه یک مدل بهینه سازی با عدم قطعیت بودجه ای جهت برآورد بازده به مقیاس مدیریت تعمیر و نگهداری روسازی به هر بخش از راه در مسیر مورد مطالعه پرداخته می شود. نتایج پژوهش نشان می دهد دو راهکار مرمت دست اندازها و گودال ها و اندود قیری و پر کردن (درزبندی) ترک ها به منظور حداکثرسازی کاهش تصادفات در بودجه های محدود به دلیل نسبت کم کاهش تصادف به هزینه، مقرون به صرفه نیستند. همچنین اقداماتی از قبیل پاکسازی سطح راه، تمیز کردن و ترمیم علایم افقی و عمودی راه و خط کشی و اجرای چشم گربه ای به دلیل بالاتربودن نسبت کاهش تصادفات به هزینه از اولویت بالاتری برخوردار هستند.

مدیریت روسازی، بازده به مقیاس، عدم قطعیت بودجه ای، بهینه سازی