پویا خرمی جلودارلو - دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی عمران- راه و ترابری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
منصور فخری - دانشیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، تهران، ایران

با افزایش سریع و محبوبیت استفاده از مخلوط های WMA در ساخت روسازی های آسفالتی مطالعه عملکرد بلند مدت این نوع مخلوط با توجه به عمر کوتاه این تکنولوژی بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. با توجه به کاهش درجه حرارت تولید و اجرای این مخلوط، حساسیت رطوبتی و شیار شدگی به عنوان مهم ترین نگرانی در عملکرد مخلوط های WMA معرفی شده است. استفاده از مصالح آنتی استریپینگ در مخلوط های WMA علاوه بر مزایای زیست محیطی و اقتصادی، به عنوان راه حلی در افزایش مقاومت شیار شدگی و حساسیت رطوبتی مخلوط های WMA مورد توجه قرار گرفته است. از طرفی دیگر استفاده از تکنولوژی WMA و استفاده از مواد نانو از جمله نانو اکسید تیتانیوم در مخلوط های آسفالتی از جمله مهمترین راهکارهای رسیدن به توسعه پایدار در صنعت روسازی به شمار می آید. در این تحقیق مخلوط های آسفالتی نیمه گرم با درصدهای مختلف ( 0 و 4 و 6 و 8 ) نانو اکسید تیتانیوم و همین طور بررسی تاثیر مصالح آنتی استریپینگ در حالت WET بر ویژگی های مخلوط آسفالتی و تاثیر آن بر عملکرد بلندمدت این نمونه ها بر اساس شبیه سازی آزمایشگاهی Wheel Truck و آزمایشات قیری آزمون درجه نفوذ و آزمون درجه نرمی و ویسکوزیته قیر با استفاده از نانو مورد ارزیابی قرار گرفته است.مطالعات انجام شده نشان می دهد که نوع سنگدانه (خصوصیات اسیدی یا بازی)، نوع افزودنی WMA و دمای اختلاط و تراکم از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر مقاومت مخلوط آسفالتی WMA می باشند که به طور غیرمستقیم روسازی ساخته شده را تحت تاثیر قرار می دهند.

آسفالت نیمه گرم، شیارشدگی، WMA، حساسیت رطوبتی، نانو اکسید تیتانیوم