بررسی ویژگی های محل سکونتگاه موقت برای مواقع بحران شهری
Publish place: International Conference on civil engineering, architecture and urban development management in Iran
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 964
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CAUM01_1795
تاریخ نمایه سازی: 25 اردیبهشت 1398
Abstract:
یکی از مسایلی که همواره مورد توجه سازمان های مسیول در مدیریت بحران قرار دارد، استقرار اضطراری یا موقت جمعیت های آسیب دیده از سوانح است. در ایران معمولا اسکان موقت شهروندان به صورت تجربی پس از بروز سانحه بدون در نظر گرفتن استانداردهای لازم توسط سازمان های امداد رسانی انجام می گیرد. بدیهی است عدم رعایت مکان گزینی صحیح ممکن است فاجعه دیگری حتی به مراتب وخیم تر از سانحه اولیه به دنبال داشته باشد. در حقیقت پس از وقوع بحران محدود ساختن دامنه بحران ناشی از آن از یک طرف و عادی سازی اوضاع از طرف دیگر نیاز به رفتاری سازمان یافته است که فقط در صورت آمادگی قبلی کارایی و اثر بخشی لازم را خواهد داشت.تجربه حاکی از آن است اگر ضوابط و طراحی از قبل معین نشوند، در زمان آغاز برنامه ایجاد سکونتگاه موقت عوامل غیر قابل پیش بینی در برنامه دخالت کرده و به انواع مختلف بر کیفیت آن اثر می گذارد. مهمترین عامل جهت آمادگی قبلی شناخت میزان آسیب پذیری در بحران، اولویت بندی و مشخص کردن راه حل هایی جهت پیش گیری و مهار خطرهایی که امکان بروز آن می رود، است از این رو تحقیق حاضر با در نظر گرفتن مراحل مدیریت بحران یک شهر بحران زده سعی در پرداختن به مسیله کاهش شدت بحران با طراحی سکونتگاه های موقت دارد با توجه به موارد فوق وجودچنین مرکزی به عنوان بستر مناسب برای سکونت موقت شهروندان میتواند بوجود آورنده آثاری نو آورانه و عاملی برای رفاه شهروندان پس از بحران و ایجاد امید به زندگی باشد و درواقع وجود این سکونتگاه موقت عاملی برای نجات انسان بحران زده خواهد بود.
Keywords:
Authors
مرتضی رمضانی
دانشجوی دکتری برنامه ریزی شهری، شهرداری بجنورد