کلثوم صمدی - مربی ،دانشگاه آزاد اسلامی ،واحد یادگار امام خمینی (ره) شهر ری،گروه معماری ،ایران

انقلاب صنعتی منجر به افزایش جمعیت، تراکم و آلودگی های زیست-محیطی شهرها گردید. به همین خاطر در برابر چنین وضعیت پیش آمده شهرها و توسعه شهرها بحث توسعه پایدار شهری مطرح گردید ، که یکی از شاخص های اصلی آن اهمیت و نقش فزاینده فضای سبز در فضای زیستی شهر نشینان است. فضایی که علاوه بر کاربری تفریحی و اوقات فراغت و رفاهی، در تلطیف هوای شهر و سلامتی جسمی و روانی شهروندان موثر می باشد. بنابراین، کمیت، کیفیت، تنوع و چگونگی پراکنش مکانی فضاهای سبز در برنامه ریزی شهری بسیار حایز اهمیت است. ضمن آنکه برای شهرهای کوچک و میانه اندام، فضای سبز باید توجه به افق طرح های دراز مدت پیش بینی گردد تا به تنگناها و شرایط ناپایدار کلانشهرها دچار نگردند. در حالی که طی نیم قرن اخیر، رشد سریع شهرنشینی در ایران به موازات ایجاد زیر ساخت ها و الزامات زندگی شهری (از جمله فضای سبز) پیش نرفته است و بیشتر شهرها از سرانه ها و استانداردهای پذیرفته شده جهانی برخوردار نیستند. شهر سراب در استان آذربایجان شرقی، از جمله شهرهایی است که بدون تناسب فضای سبز با دیگر کاربری ها در حال گسترش فیزیکی و افزایش جمعیت است. به همین دلیل ارزیابی کاربری فضای سبز و سرانه آن در این شهر و ارایه پیشنهاد مناسب جهت ایجاد تعادل پایدار در ساخت شهر حایز اهمیت می باشد. نتایج پژوهش حاضر بر اساس داده های آماری و فضایی شهر نشان می دهد که سرانه فضای سبز این شهر با کمبود اساسی مواجه است و تحلیل های محیط نرم افزاز Arc GIS نشان می دهد فضای موجود سبز به صورت بهینه مکان یابی نشده است.

توسعه شهری ، فضای سبز ، سرانه فضای سبز ، شهر سراب