سهیلا اکبرزاده خضرآباد - دانشجو کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب

به دنبال انقلاب صنعتی در زمینه های تکنولوژیکی اقتصادی -اجتماعی و پیامدهای ناشی از هجوم و تمرکز جمعیت ها و فعالیت ها به شهرها و بخش مرکزی شهرها این بافتها دچار افت فیزیکی، اقتصادی و اجتماعی شدند این فرایند باعث شد که باگذشت زمان، بافت های قدیمی و مرکزی شهرها پویایی خود را از دست بدهند و محله های خوب شهری به محله های پست و مسیله دار تبدیل شوند و دچار عدم تعادل گشته و توانایی به پاسخگویی نیازهای جدید جوامع شهری نیستند، شهرها نیز مانند موجودات زنده ای هستند که رشد و زوال را تجربه می کنند. از این رو رهیافت مناسب به بافت قدیم و فرسوده شهری ، مستلزم رویکردی دقیق و نگرشی همه جانبه به بافت کهن و ویژگی های آن می باشد، براین اساس تهیه و تدوین دقیق برنامه هایی قابل اجرا و بهسازی امری اجتناب ناپذیر است. بر همین اساس در این تحقیق سعی می شود با رویکردی استراتژیک به بررسی و ساماندهی بافت های فرسوده شهری با رویکردی مشارکتی با روش توصیفی - تحلیلی پرداخته شود. نتیجه پژوهش نشان می دهد رویکرد مشارکتی یک ضرورت مهم برای نوسازی و بهسازی بافت های فرسوده شهری می باشد

برنامه ریزی مشارکتی، مشارکت مردمی، بافت فرسوده، بهسازی و نوسازی