بررسی نقش سرمایه اجتماعی در فرآیند توسعه پایدار محلات شمال شهر تهران نمونه مورد مطالعه: محله زعفرانیه تهران

روند رشدد کاربریهای غیر مرتبط با فرهنگ بومی و اجتماعی در بسدیاری از محلات شدمال شدهر تهران باعث بروز و ورود عوامل ناپایدار اجتماعی در این محلات شده ا ست. نبود انگیزه و شناخت کافی از هویت ا صیل بومی و کمرنگ شدن روابط اجتماعی و کانون های اجتماعی مردمی روزانه به بدنه ی توسددعه پایدار محله زعفرانیه صدددمه وارد می کند.هدف اصددلی پژوهش حاضر بررسی و شناسایی نقش آن دسته از مبانی و اصول سرمایه اجتماعی، در جهت بهبود فرآیند توسعه پایدار محله زعفرانیه تهران ا ست.در این مقاله، پس از برر سی مفاهیم نظری، به چگونگی تاثیر عوامل سرمایه اجتماعی در فرآیند تو سعه پایدار که اخیرا تحت تاثیر ر شد ارزش ها و الگوهای غربی بدون اندیشه، گسست در ساختار ف ضایی و اجتماعی را تجربه کرده، پرداخته شده است.روش این پژوهش مبتنی بر روش گفتگو با گروههای کانونی و مصاحبههای عمیق حضوری و مستقیم با مطلعین، افراد سرشناس محلی و ساکنین با سابقه محله انجام پذیرفته است. نتایج پژوهش نشان داد در زمینه کالبدی وجود کاربریهای نامرتبط و نبود فضاهای عمومی کافی برای تجمعات مردمی و همچنین در زمینه اجتماعی نبود شناخت کافی از هویت اجتماعی اصیل ایرانی و کمرنگ شدن ارزشهای دینی در زندگی امروزی، باعث کندی فرآیند توسعه پایدار محله گشته است.

Keywords:

توسعه پایدار , سرمایه اجتماعی , محلات شمال تهران , محله زعفرانیه تهران