مرتضی نجفی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه تربیت مدرس
محمد رضا اسدی یگانه - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی منطقه ای دانشگاه آزاد تهران مرکز

پدیده اسکان غیر رسمی که با واژه هایی همچون آلونک نشینی و حاشینه نشینی همراه بوده ، بیانگر عصر نوینی از نیولیبرالیسم و تاثیر جهانی شدن بر روی شهر ها بود.واژه ای که در سال های اخیر در شهر های بزرگ ایران به عنوان نمودی از فقر شهری باعث کاهش کیفیت فضا های شهری شد.کلان شهر تهران به سبب مرکزیت و پایتخت بودن، خود مهاجر پذیر ترین منطقه شهری بعد از انقلاب اسلامی ایران بوده است.مهاجرت هایی که خواه و نا خواه در ساختار فضایی اقتصادی و اجتماعی شهر قابل هضم نبوده و مشکلات جدیدی همچون آلونک نشینی را بر پیکره شهر ایجاد میکند. سیاست های عامرانه دولتی نیز نتوانسته عاملی باز دارنده در برابر اسکان های غیر رسمی و آلونک نشینی های شهری شود.محله فرحزاد منجمله محلاتی بوده ،که اسکان غیر رسمی نمایانی خود را در ساختار کالبدی و فضایی محیطی محله به نمایش گذاشته .هدف اصلی در این تحقیق به دنبال بررسی علل اسکان غیر رسمی و راه های مقابله با آن در محله فرحزاد بوده است.روش اصلی در این پژوهش استفاده از تحلیل های آماری بوده که در مرحله اول تحلیل توصیفی بر روی داده ها صورت گرفته و در مرحله دوم تحلیل های آماری مرتبط .معیار های مورد استفاده در این پژوهش با استفاده از روش قیاسی بوده که برای جمع آوری داده های اطلاعاتی از روش نمونه گیری گلوله برفی استفاده شده و اطلاعات به دست آمده نیز با استفاده از نرم افزار SPSS مورد ارزیابی قرار گرفته است.نتایج به دست آمده حاکی از آن است که سیاست های حقوقی میتواند عامل بازدارنده و کاهنده ای در بعد ساختاری مسیله اسکان غیر رسمی در محله فرحزاد باشد.

اسکان غیر رسمی،مهاجرت،نیولیبرالیسم و جهانی شدن،فرحزاد