نسیم زهرایی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری،واحد ورامین-پیشوا،دانشگاه آزاد اسلامی،تهران.ایران.
رضا جعفری کیانشری - عضو هییت علمی گروه معماری،واحد ورامین-پیشوا،دانشگاه آزاد اسلامی،تهران.ایران.

حفظ ساختارهای شهری در بهبود کیفیت و ارتقای ارزش های زیبایی شناسی، اکولوژیکی و اجتماعی نقش ویژه ای را ایفا می کنند. رودخانه ها و کناره های آن از جمله این ساختارهای طبیعی به شمار می روند که به لحاظ ویژگی های اکولوژیکی خود به عنوان یکی از منابع تفریحگاهی و گردشگری می توانند نیازهای فراغتی جامعه شهری را بر آورده سازند. یکی از عناصر پنجگانه معرفی شده برای سیمای شهر، لبه ها است. لبه ها عناصری خطی هستند که عموما برونگرا بوده و مرز میان دو بخش را مشخص می کنند. این عناصر ممکن است به صورت مصنوع ایجاد شده و یا منطبق بر عوارض طبیعی باشد. مقاله حاضر به تحلیل تاثیر لبه های طبیعی در معماری به ویژه لبه های شهری در محله رود دره دربند می پردازد و به این موضوع توجه دارد که لبه های شهری طبیعی که درنتیجه انطباق لبه شهری و عوارض طبیعی حاصل می شوند، علاوه بر تاثیری که در سیمای شهر دارند به لحاظ کاربردی نیز می توانند به عنوان یک فضای جمعی در شهر عمل کنند. سوال این است که انطباق لبه های شهری با عناصر طبیعی نظیر رودخانه، دریاچه و یا ساحل دریا، چه آثاری میتواند در پی داشته باشد.

آرامش، خدمات محلی، رود دره، لبه طبیعی شهری.