ابوالقاسم علی قارداشی - استادیار دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی
عمید خسروی سامانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران محیط زیست، دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی
مریم میرآبی - استادیار دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی

آلاینده های نوظهور در جوامع بشری امروز یک مشکل رو به افزایش است. این آلاینده ها معمولا شناسایی و پایش نمی شوند و در طول فرآیند های متعارف تصفیه خانه ها به درستی حذف نمی شوند درنتیجه وارد آب های سطحی می شوند و خطراتی را برای انسان و محیط زیست ایجاد میکنند. یکی از بزرگترین آلاینده های نوظهور در جهان مواد فعال سطحی یا همان سورفکتانت ها هستند. سدیم لوریل اتر سولفات از معروف ترین و پرکاربردترین این مواد هستند. در این مطالعه از عصاره دانه مورینگا پرگرینا به عنوان منعقدکننده طبیعی برای حذف این آلاینده استفاده شد. در پژوهش حاضر به بررسی اثرات 4 فاکتور، غلظت اولیه سورفکتانت، غلظت منعقد کننده، زمان و سرعت اختلاط بر روی حذف این سورفکتانت در فرآیند انعقاد و لخته سازی پرداخته شد یافته ها نشان داد که دو فاکتور سرعت و زمان اختلال تاثیری بر راندمان حذف آلاینده نداشت؛ و با افزایش غلظت منعقد کننده تا میزان 550 ppm، راندمان حذف افزایش یافت و به 73 درصد رسید. همچنین با افزایش غلظت اولیه سورفکتانت تا میزان 75 ppm، راندمان حذف رشد پیدا کرد و به 69 درصد رسید. در پایان با استفاده از نرم افزار Design Expert و با بهینه کردن مقادیر این 4 فاکتور بیشترین میزان حذف 73.42 درصد شد. در نتیجه عصاره دانه مورینگا پرگرینا، گیاه بومی ایران، می تواند به عنوان معقد کننده ی طبیعی، موثر و ارزان مورد استفاده قرار گیرد.

آلاینده های نوظهور، سدیم لوریل اتر سولفات، منعقد کننده طبیعی، مورینگا پرگرینا، سورفکتانت آنیونی