زکیه ملکیان - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته عمران – محیط زیست دانشگاه شهید بهشتی،
مریم میرابی - استادیار رشته مهندسی محیط زیست در دانشگاه شهید بهشتی، پردیس فنی شهید عباسپور،

بررسی تاریخ بشر نشان می دهد که انسان همواره به دنبال رفاه بوده است و برای رسیدن به آن، هرگونه استفاده از محیط پیرامون خود را روا دانسته است. انرژی یکی از مهمترین عوامل در توسعه اقصاد جوامع است و صنعت نفت یکی از تاثیرگذارترین صنایع در جهان است که درصد عمده ای از نیازهای انرژی را تامین می کند. بنابراین مقدار قابل توجهی پسماند در صنعت نفت هر ساله در سراسز جهان تولید می شود. نفت پس از استخراج ناخالصی های گوناگونی به همراه دارد که در واحدهای بهره برداری جهت حذف و یا تقلیل آن ها از مواد شیمیایی که بعضا خطرناک هستند، استفاده می شود. در واحدهای بهره برداری که جزء بخش بالادستی صنعت نفت می باشند، پسماندهای مایع، جامد و نیمه جامد تولید و به محیط زیست تخلیه می شوند. اقدامات موثر در مقابل پسماندها، اجزای یک سیستم مدیریت زیست محیطی پسماند می باشد. در روند مدیریت پسماندهای نفتی پس از شناسایی کمی و کیفی پسماندها و منابع تولید هریک، اولین مرحله،کمینه سازی تولید پسماند شامل کاهش تولید پسماند در منبع، سپس استفاده مجدد و بازیافت می باشد، بعد از آن برای پسماندهای باقی مانده انواع روش های تصفیه و دفع بهداشتی مورد بررسی قرار می گیرند.

واحد بهره برداری، صنعت نفت، مدیریت پسماند، پسماند خطرناک