رویا صادق نیا - گروه داخلی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
مسیح نقیبی - گروه داخلی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
فرزانه شریفی پور - گروه داخلی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
حسن راوری - گروه جراحی عروق، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

مقدمه  در سال­های اخیر توجه ویژه­ای به نقش تعدیل کننده سیستم ایمنی سلول­های بنیادی شده است. هدف این مطالعه بررسی اثر پیوند اتولوگ سلول­های بنیادی مغز استخوان بر پانل راکتیو آنتی بادی در بیماران با نارسایی مزمن و پیشرفته کلیه است. روش کار مطالعه حاضر به­صورت پایلوت بر 17 بیمار که در دو گروه مداخله 9 نفره و گروه شاهد 8 نفره تقسیم­بندی شدند صورت پذیرفت. پانل راکتیو آنتی بادی قبل از مطالعه و پس از تزریق سلول­های بنیادی مغز استخوان که حاوی درصد قابل قبولی سلول­های بنیادی مزانژیال بودند، در گروه مداخله در مقایسه با گروه شاهد بررسی شده است. در اتاق عمل و تحت آنستزی اپی دورال و شرایط استریل 200 سی­سی تا 400 سی سی مغز استخوان آسپیره شده و طی مراحلی سلول­های هسته دار از گلبولهای قرمز جدا میشود و مجددا به افراد از راه ورید محیطی پیوند زده شد. نتایج میانگین سنی 8/41±37/12 در گروه مداخله و گروه شاهد به ترتیب 37/40 ± 65/12 بود، تفاوت معنی­داری بین آن­ها مشاهده نشد(807/0=p). متوسط پانل واکنش آنتی بادی به ترتیب 24/6 ± 86/69 و46/13 ± 25/70 و به ترتیب در گروه مداخله و شاهد اختلاف معنی­داری بین آن­ها وجود نداشت(956/0=p). بعد از مداخله، با توجه به آزمونT زوجی اختلاف معنی­داری بین قبل و بعد از مداخله(44/26 ± 55/51) در پانل واکنش آنتی بادی وجود داشت(043/0=p). نتیجه­گیری  تزریق سلول­های بنیادی هسته دار اتولوگ مغز استخوان که حاوی درصد بالایی سلول بنیادی مزانژیمال می باشد، ممکن است یک درمان موثر برای بیماران مبتلا به پانل بالا آنتی بادی های واکنشی باشد.

سلول های بنیادی مزانژیال, پانل واکنش آنتی بادی, تعدیل پاسخ های ایمنی