پژمان هاشمیان - کارشناس ارشد،، مشهد، ایران
عباس ناظمیان - استادیار روانپزشکی اطفال، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
پیمان هاشمیان - - استادیار روانپزشکی اطفال، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
فرزانه محمدزاده رستمی - کارشناس ارشد، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران

مقدمه اختلال وسواسی-جبری از اختلالات شایع روان پزشکی در میان نوجوانان است که موجب اختلال کارکرد مبتلایان شده و این امر لزوم بررسی روش های مناسب تشخیصی و درمانی را روشن می سازد. علاوه بر درمان های متداول دارویی، درمان شناختی-رفتاری و درمان هایی نظیر نوروفیدبک نیز مورد استفاده قرار گرفته اند. هدف مطالعه ی حاضر مقایسه ی اثربخشی روش های درمان شناختی-رفتاری و نوروفیدبک در اختلال وسواسی-جبری نوجوانان بود. روش کار این مطالعه ی مداخله ای در سال 1391-1392 انجام شده و جامعه ی آماری آن شامل نوجوانان مبتلا به اختلال  وسواسی-جبری است که  به کلینیک خصوصی در مشهد مراجعه کرده اند. 24 نوجوان 12 تا 18 ساله دارای نمرات هوش وکسلر حداقل 70 با توجه به مصاحبه ی روان پزشکی فوق تخصصی کودکان و مقیاس تشخیصی DSM IV با نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شده و به طور تصادفی در دو گروه نوروفیدبک و درمان شناختی-رفتاری قرار گرفتند. نمونه ها مقیاس یل-براون را قبل و بعد مداخله (10 جلسه هفتگی) تکمیل نمودند. داده ها با آمار توصیفی، تحلیل واریانس و آزمون تی و نرم افزار SPSS تحلیل شدند. نتایج نوجوانان دو گروه از نظر سن و تحصیلات با هم همسان بودند. نمرات یل-براون دو گروه قبل از مداخله، تفاوت معنی داری نداشت (421/0=p). بعد مداخله نمرات گروه درمان شناختی-رفتاری (001/0=p) و نوروفیدبک (000/0=p) کاهش معنی داری نشان داد و تفاوت بین دو گروه هم با برتری اثر نوروفیدبک معنی دار بود (014/0=p). نتیجه گیری بنا بر نتایج مطالعه، درمان نوروفیدبک و درمان شناختی-رفتاری بر کاهش علایم اختلال وسواسی-جبری نوجوانان تاثیر معنی داری داشته اند اما اثربخشی درمان نوروفیدبک بر کاهش علایم این اختلال به طور معنی داری بیش از درمان شناختی-رفتاری می باشد.

اختلال وسواسی-جبری, درمان شناختی-رفتاری, نوجوانان, نوروفیدبک