نرگس صابری رضوانی - گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
منور افضل اقایی - دانشگاه علوم پزشکی مشهد
علیرضا حیدری بکاولی - استاد
حسن دوستی - استاد

مقدمه : حملات تاکی کاردی بطنی یکی از مهم ترین علل مرگ قلبی است. حملات تاکی کاردی بطنی با تعبیه دفیبریلاتور داخل قلبی (ICD)   قابل درمان است و از مرگ به علت حمله قلبی پیش گیری می کند . برای استفاده بهینه از این روش درمانی بهتر است افراد در ابتدا براساس معیارهای بالینی یا آزمایشگاهی انتخاب شوند. این مطالعه با هدف بررسی یافته های بالینی که پیشگویی کننده عود حملات قلبی در بیماران تحت درمان ICD  هستند، انجام شده است. روش کار: در این مطالعه همگروهی تاریخی، کلیه بیمارانی که از ابتدای سال 1384 لغایت پایان شهریور ماه  سال 1387، به مرکز قلب بیمارستان قایم (عج) مشهد مراجعه کرده و به دلایل مختلف بالینی برای آنها ICD تعبیه گردید، مورد مطالعه قرار گرفتند و تاثیر عواملی چون سن، جنس، سابقه خانوادگی، شرکت سازنده دستگاه ICD، مدت QTC و مدت QRS  بر دریافت شوک های به جا را با استفاده از مدل شکنندگی که یکی از روش های تحلیل پیشامدهای بازگشتی می باشد، تجزیه و تحلیل شد. نتایج: میانگین و انحراف معیار سن بیماران51/15 ±63/46 سال می باشد. تعداد  30 بیمار (8/69 %) مرد هستند و 38 نفر (4/88 %) سابقه خانوادگی ابتلا به بیماری های قلبی را ندارند. میانگین و انحراف معیار مدت زمان QTC در این بیماران 87/62 ±4/467 هزارم ثانیه و میانگین و انحراف معیار مدت زمان QRS نیز 64/31±063/110 هزارم ثانیه می باشد. با توجه به نتایج برازش مدل شکنندگی تنها متغیر QRS معنی دار گزارش شده است (0016/0=p) و بدین صورت است که بیماران با QRS طولانی تر حملات بیشتری را دریافت می کنند. نتیجه گیری: بیماران با QRS  طولانی تر شوک های به جای بیشتری را دریافت می کنند که به دلیل حملات تاکی کاردی بطنی راجعه می باشد.

کلمات کلیدی:پیشامدهای بازگشتی, دفیبریلاتور کاشتنی قلبی (ICD), بیماری قلبی, مدل شکنندگی