مهدی مهدی خانی - دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)
امید بامشاد - دانشگاه تهران

بتن خودتراکم یکی از دستاوردهای مهم و قابل توجه علم تکنولوژی بتن است. در برخی کشورها مطالعاتی در مورد کاربرد آب مغناطیسی و تاثیر آن بر بتن در حال انجام است. طبق نتایج این تحقیقات، با اعمال میدان مغناطیسی به آب معمولی، ساختار مولکول های آن دچار دگرگونی می شود بطوریکه می توان گفت با عبور مولکول های آب از میان یک می دان مغناطیسی، تغییر بسزایی در طرز آرایش آنها در مایع ایجاد می شود. در این مقاله تغییرات خواص ملات های خودتراکم سخت شده ناشی از کاربرد آب مغناطیسی در مرحله ساخت و عمل آوری بررسی شده است و لذا آزمایشات مقاومت فشاری ، تیر خمشی و جذب آب مویینه به عنوان معیارهای مهم در حالت سخت شده بر روی نمونه های آزمایشگاهی ساخته شده با استفاده از آب های معمولی و نیز آب های فراوری شده به مدت 5، 10، 15 و 20 دقیقه انجام گرفته است . نتایج آزمایش ها نشان دهنده آن است که آب مغناطیسی سبب بهبود معیارهای مقاومتی بتن سخت شده می شود. بنابراین برای رسیدن به رده مشخصی از کارایی و مقاومت، در صورت استفاده از آب مغناطیسی می توان نسبت آب به سیمان بتن و یا فوق روان کننده را کاهش داد.

ملات خودتراکم، آب مغناطیسی، مقاومت فشاری، تیر خمشی، جذب آب مویینه