رومینا اعرابی - دانشجو ارشد، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
سعید باقری - دانشجو ارشد، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
محمدرضا کلانتری - دانشجو ارشد، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

علاقه مندی به استفاده از بیومفتان به عنوان سوخت برای کاربردهای مربوط به حمل و نقل به سرعت در حال گسترش است. مفهومی جدید برای ترکیب هضم بی هوازی و گازی سازی زیست توده جهت تولید بیومتان پیشنهاد شده است. H2 در یک سیستم ممبرانی از گاز ستنز تولید شده توسط گازی سازی زیست توده جدا شده و سپس برای ارتقا بیوگاز خام حاصل از هضم بی هوازی استفاده می شود . شبیه سازی ها بر اساس داده های عملیاتی واقعی یک نیروگاه بیوگاز و یک نیروگاه گازی سازی زیست توده به منظور بررسی امکان سنجی این تئوری جدید انجام شده است. نتایج نشان می دهند که گرچه در مقایسه با نیروگاه گازی سازی، برق و گرمای کمتری تولید می شود و در نتیجه منجر به راندمان کلی پایین تری می گردد، اما بیومتان بیشتری نسبت به نیروگاه بیوگاز تولید می شود؛ و بنابراین تئوری جدید می تواند راندمان اگزرژی بالاتری را به دست آورد. با توجه به قیمت در حال افزایش بیومتان، تئوری جدید نشان دهنده پتانسیل بالای افزایش درآمد است.

هضمبی هوازی، گازی سازی زیست توده، بیوگاز، گاز سنتز، ارتقا بیوگاز