رومینا اعرابی - دانشجو ارشد ، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست ، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران، ایران

با توجه به افزایش نیاز بشر به انرژی های تجدیدپذیر و لزوم حفاظت از محیط زیست، تکنولوژی های هضم بی هوازی AD بیوگازها به طور گسترده ای توجه جامعه علمی را به خود جلب کرده است. در این مقاله به بمروری دستاوردهای علمی در تولید بیوگازها به روش هضم بی هوازی پرداخته شده است. این مقاله شامل بحث در مورد عوامل تاثیر گذار بر روی راندمان (دما، OLR, C/N, pH و زمان ماند)، مواد تسریع کننده (زیست توده سبز و افزودنی های معدنی)، راکتورها (راکتورهای بی هوازی متداول، راکتورهای ماندلجن و راکتورهای غشایی بی هوازی) و فرایندهای هضم بی هوازی بیوگازها (زباله لیگنوسلولز، مواد زاید جامد شهری، مواد غذایی، کود حیوانات و توده های بیولوژیکی سیستم لجن فعال) بر اساس ویژگی های سوبسترا و بیان کاربرد هریک از موارد فوق الذکر می باشد. شتاب دهنده ها نه تنها منبع مواد مغذی محسوب می شوند، بلکه می توانند تجزیه زیستی را نیز بهبود بخشند. تمرکز طراحی راکتور، استفاده کافی از سوبسترا با تغییر روش تغذیه و افزایش وابستگی به بیومس است. بهینه سازی فرآیند هضم، شرایط بهینه هضم را با نسبت ورودی/ خروجی هزینه بهینه متعادل می کند.

بیوگاز، شتاب دهنده، راکتور، فاکتورهای موثر بر راندمان، هضم بی هوازی