بررسی تاثیر الیسیتور زیستی همی سلولز بر میزان بیومسو محتوای آلکالوییدی ریزجلبک اسپیرولینا پلاتنسیس

در این مطالعه تاثیر الیسیتور زیستی همی سلولز بر رشد و میزان تولید آلکالویید تام در ریزجلبک اسپییرولینا پلاتنسیس در محیط کشت زاروک مورد بررسی قرار گرفته است. بیشترین محتوای آلکالویید و میزان بیومس خشک اسپیرولینا در محیط کشت زاروک بدون اثردهی همی سلولز به ترتیب 0/38 گرم و 133 میکروگرم به ازای هر میلی گرم عصاره اندازه گیری شد. پس از افزودن همی سلولز به محیط کشت، بیشترین مقدار بیومس خشک در غلظت 0/03 میلی گرم بر میلیب لیتر ه می سلولز (روز هشتم کشت) بدست آمد. غلظت های مختلف همی سلولز باعث افزایش تولید آلکالویید در این ریزجلبک شدند ولی بیشترین مقدار آلکالویید، 24 ساعت پس از افزودن غلظت 0/3 میلی گرم بر میلی لیتر همی سلولز در روز هفتم به محیط کشت مشاهده شد. در نتیجه همی سلولز تاثیر به سزایی در میزا بیومس و محتویا الکالوییدی اسپیرولینا ایفا می کند.

Keywords:

آلکالویید , اسپیرولینا , ریزجلبک , بیومس , الیسیتور