سیاب ممی پور - استادیار اقتصاد، دانشکده اقتصاد دانشگاه خوارزمی تهران،
سمیه کرمی - دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی سیستم های اقتصادی و اجتماعی، دانشکده اقتصاد دانشگاه خوارزمی، تهران

امروزه میزان مصرف انرژی برای کارشناسان و ناظران اقتصادی یکی از مولفه های ارزیابی عملکرد کشورها و دولت ها است و شدت انرژی یکی از شاخص های بررسی کارایی مصرف انرژی تلقی می شود. هدف اصلی از این مطالعه، بررسی برخی عوامل تاثیرگذار بر شدت انرژی از جمله، تولید ناخالص داخلی سرانه، صنعتی شدن و زیرساخت های حمل و نقل است که با در نظر گرفتن پیوندهای فضایی بین مناطق (استان های) کشور در طی دوره زمانی 1387 تا 1392 مورد مطالعه قرار گرفته است؛ برای این منظور از روش اقتصادسنجی پنل فضایی برای برآورد مدل استفاده شده است، نتایج حاصل از مدل خودرگرسیو فضایی با خطای فضایی SAC نشان می دهد شدت انرژی در ایران تحت تاثیر عامل فضایی بوده و میزان آن علاوه بر عوامل داخلی یک استان، به شدت انرژی استان های مجاور نیز وابسته است. به عبارت دیگر هرگونه شوک خارجی وارد شده بر یک استان به کاهش شدت انرژی در استانهای همسایه منجر می شود. همچنین نتایج تحقیق نشان می دهد تولید ناخالص داخلی سرانه دارای اثر منفی و معنادار و متغیرهای صنعتی شدن و زیرساخت های حمل و نقل دارای اثر مثبت و معنادار بر شدت انرژی در استان های ایران است

شدت انرژی، مجاورت، پنل فضایی، مدل خودرگرسیو فضایی با خطای فضایی، استان های ایران