بررسی رابطه بین شیوه های غنی سازی شغلی با بهره وری کارکنان با نقش میانجی رضایتمندی کارکنان (مطالعه موردی: شرکت توزیع نیروی برق استان گلستان)

در این پژوهش با توجه به اهمیت و ضرورت مسیله، هدف از انجام آن بررسی رابطه بین شیوه های غنی سازی شغلی با بهره وری کارکنان با نقش میانجی رضایت مندی کارکنان درشرکت توزیع نیروی برق استان گلستان است. تحقیق حاضر دارای سه متغیر اصلی، بهره وری کارکنان، رضایت مندی کارکنان و غنی سازی شغلی می باشد که اطلاعات مربوط به این 3 متغیر، توسط پرسشنامه های استاندارد غنی سازی شغلی (هاکمن و اولدهام 1975 ) و رضایت شغلی و پرسشنامه محقق ساخته بهره وری به دست آمده است. همچنین جامعه آماری این پژوهش را کارکنان شرکت توزیع نیروی برق استان گلستان تشکیل می دهند که تعداد آنها 408 نفر می باشد.، که با استفاده از فرمول کوکران، حجم نمونه 198 نفر انتخابشده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. برای تجزیه و تحلیل نیز از آزمون معادلات ساختاری در نرم افزار PLS استفاده شده است. با توجه به یافته های تحقیق، نه فرضیه (از یازده) مورد تایید قرار گرفته است به عبارتی، مشاهده شد که بین میزان استقلال درانجام کار، تنوع مهارت های شغلی، اهمیت داشتن شغل و بازخورد دادن به انجام کار با رضایت مندی کارکنان، رابطه معناداری وجود داشته است و همچنین بین رضایت مندی کارکنان با بهره وری کارکنان نیز رابطه معنادار وجود داشته و در نهایت رضایتمندی کارکنان درارتباط بین شیوه های غنی سازی شغل با بهره وری کارکنان نقش میانجی داشته است.

Keywords:

شیوه های غنی سازی شغلی , بهره وری کارکنان , رضایت مندی کارکنان